این نوشته تقدیم به محبوبه عزیزم که می دانم این روزها هرگز از خاطره ذهنش پاک نخواهد شد .
سلام آقای رئیس جمهور ، خس و خاشاکیم به درک ما ککمان هم نمی گزد ، ما پوست کلفت تر از این حرفها هستیم . کلفت تر از این ها را هم 4سال قبلتر لابلای حرفهایت به ما گفتید و ما به رویمان هم نیاوردیم.سالگرد ازدواجتان با ریاست جمهوریتان همزمان شد ، مبارکتان باشد ، ولی یادتان باشد توی همین روزها بود که دوستان ما توی خیابان ها کتک خوردند، کشته شدند، دستگیر شدند و شما ککتان هم نگزید ! اصلا بعضی ها توی خیابان هم نبودند و کشته شدند، مصطفی غنیان دانشجوی سال آخر مهندسی از روی بالکن منزلش فقط تجمع مردم را تماشا می کرد که تیر مستقیم توی سرش خورد و کشته شد !
بهزاد باشو (کاریکاتوریست ) و دوستانش (روزنامه نگار) توی خیابان دستگیر نشدند آنها توی منزلشان بودند که دستگیر شدند آقای رئیس جمهور !
انگار ما باید تقاص یک چیزهای دیگری را پس بدهیم، 4 سال بسمان نبود؟ 4 سال آینده هم از آن شما باشد ، فرصت زیادی است برای نمایش قدرت!
و البته ما فراموشکار نیستیم و این روزها را هرگز فراموش نخواهیم کرد.
ولی آقای رئیس جمهور :
از این صندلی بوی خون می آید !
----------------------
بهزاد عزیز به قول خودت : ما برای باطل شدن شناسنامه های بسیاری داریم!
می دانم
دیگر می دانم که ملافه های سپید
چیزی به جز توهم شبهای نشئگی و فیلترهای جویده شده
نیست!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر